Na decyzję budowy nowej szkoły ponadpodstawowej w Iławie złożyło się kilka istotnych czynników:

     Kolejne analizy i ocena stanu oświaty w powiecie iławskim i w Iławie prowadzone w latach 1964-1966 wskazywały na pilną potrzebę rozwoju szkolnictwa ponadpodstawowego. Działające w Iławie dwie szkoły ponadpodstawowe: Liceum Ogólnokształcące i Zespół Szkół Mechanicznych nie zaspakajały potrzeb oświatowych miasta i okolic. Toteż na wniosek władz oświatowych i politycznych przy poparciu Kuratorium Oświaty – Kuratorem był wówczas Franciszek Sikora, przyjęto do planu inwestycyjnego budowę nowej  szkoły średniej w Iławie.

    W latach 60-tych w Polsce następuje dynamiczny rozwój budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego, potrzebne są więc kadry, wzrasta zapotrzebowanie na robotników i techników budowlanych. Stąd też decyzja o profilu kształcenia w nowej szkole: zasadnicza szkoła zawodowa i technikum budowlane. Decyzja wówczas słuszna, gdyż w zachodnim rejonie naszego województwa nie było szkoły o tym profilu kształcenia.  W owym czasie trwa w Polsce realizacja hasła budowy 1000 Szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego. Spółdzielczość Pracy włączyła się aktywnie do tej ogólnonarodowej akcji. Spółdzielczość Pracy poza działalnością  gospodarczą i organizacyjną rozwijała bardzo szeroką działalność oświatową i szkoleniową; posiadała 67 zakładów szkoleniowych , w tym 30 szkół średnich, znajdujących się w różnych, zwykle atrakcyjnych rejonach Polski (Białystok, Gdańsk, Zakopane, Suwałki).

        Umowę fundatorską zawarto w dniu 8 grudnia 1965 roku pomiędzy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie, reprezentowanym przez Przewodniczącego – Mariana Gotowca i Kuratorem Okręgu Szkolnego – Franciszka Sikorę a Centralnym Związkiem Spółdzielczości pracy w Warszawie, reprezentowanym przez Prezesa Zarządu – Bohdana Trąpczyńskiego i zastępcą Prezesa Zarządu – Jana Pietkiewicza z drugiej strony.

        Budowę powierzono Iławskiemu Przedsiębiorstwu Budowlanemu, kierowanemu wówczas przez Bogusława Kontka. Pracę rozpoczęto od budowania internatu, a następnie powstała szkoła i sala gimnastyczna. Jak wspomina dyrektor Stanisław Kumórek, w perspektywicznym planie rozbudowy miał się znaleźć drugi internat, głównie dla dziewcząt. Należy również wspomnieć o tym, że szukając oszczędności, skreślono w trakcie budowy z zadania inwestycyjnego warsztaty szkolne (praktyczna nauka zawodu miała odbywać się na budowach poza szkołą).

        Warsztaty wybudowano już w ramach praktycznej nauki zawodu ze środków spółdzielczości na terenie przekazanym prze władze miasta i oddano do użytku w roku szkolnym 1972/1973, razem z pierwszym budynkiem szkolnym dla nauczycieli. Od początku maja 1970 roku w pomieszczeniach życzliwie udostępnionych przez LOK mieściła się kancelaria budującej się szkoły. W budynku tym przyjmowani byli pierwsi uczniowie, pierwsi nauczyciele i pracownicy. 17 października 1970 roku nastąpiło uroczyste oddanie do użytku szkoły wraz z internatem.

    Budynek szkolny składał się z:

• 16 izb lekcyjnych, przystosowanych do prowadzenia zajęć systemem pracowni przedmiotowych
• sali gimnastycznej i zaplecza sportowego
• internat przeznaczony dla 320 wychowanków.

Od 1 września 1970 roku na mocy postanowienia Zarządu CZSP nr 86 z dnia 14 maja 1970 roku po porozumieniu z Ministrem Oświaty i Szkolnictwa Wyższego otwarto szkołę pod nazwą Technikum Budowlane i Zasadnicza Szkoła Zawodowa Budowlana CZSP (w Iławie).
Dnia 3 czerwca 1972 roku Dyrekcja Technikum Budowlanego i ZSZ Budowlanej zwróciła się z prośbą do Zarządu CZSP w Warszawie o wyrażenie zgody o nadanie szkole imienia Bohaterów Września 1939 Roku. Przyjęcie powyższego imienia uzasadniono tym, że na miejscowym cmentarzu komunalnym, położonym obok szkoły, znajdują się groby Żołnierzy poległych w walkach z okupantem hitlerowskim, a młodzież przejęła opiekę nad nimi.

    Dnia 18 czerwca 1972 r. na uroczystości obchodów Międzynarodowego Dnia Spółdzielczości szkole nadano imię. Zobowiązuje ono do pamięci przeszłości, do szacunku wobec najwyższych, szlachetnych wartości narodowych.

Dzień nadania szkole imienia upamiętniły ponadto: